Międzynarodowa konwencja o pracy na morzu, 2006


Konwencja o pracy na morzu (MLC) 2006 została przyjęta przez Międzynarodową Organizację Pracy (ILO) 23 lutego 2006 r. jako tzw. czwarty filar międzynarodowego prawa morskiego, tuż obok trzech głównych konwencji Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO):
  • Międzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu (konwencja SOLAS)
  • Międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht (konwencja STCW)
  • Międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (konwencja MARPOL)


Konwencja ma zapewnić kompleksowe prawa i ochronę w miejscu pracy dla wszystkich marynarzy, niezależnie od ich narodowości jak i bandery statku.

MLC dąży zarówno do osiągnięcia godnych warunków pracy dla marynarzy, jak również zapewnienia uczciwej konkurencji armatorom przestrzegającym surowych norm.

 

Konwencja obejmuje podstawowe zagadnienia, takie jak:

  • minimalne wymagania dla marynarzy do pracy na statku
  • warunki zatrudnienia
  • zakwaterowanie, zaplecze rekreacyjne i wyżywienie,
  • ochrona zdrowia, opieka medyczna, opieka społeczna i zabezpieczenie społeczne
  • zgodność i egzekwowanie


Konwencję niniejszą może być uznana za pierwszy kodeks pracy na morzu dla wszystkich marynarzy, jak i armatorów oraz morskich społeczności na całym świecie.

Konwencja dotychczas została ratyfikowana przez prawie wszystkie kraje świata jak również 27 członków UE. (EU Council Decision from 7 June 2007 – 2007/431/EU).

Międzynarodowa konwencja o pracy na morzu wejdzie w życie 20 sierpnia 2013.
OUR PARTNERS